Tot mijn grote verbazing kwam het recept uit dit boek. Madam is fan van deze dame en haar recepten.
Zo'n groot gerecht? En dat komt uit dat boek? Straf.
Ok - ik ben bevooroordeeld. Het enige recept van de dame in kwestie dat ik voor deze heerlijkheid kende was 'Tomaten met olijfolie en peper'. Als volwaardige maaltijd. Ja.
Voor iemand zoals ik (lees: met een niet te onderschatten eetlust) zijn tomaten met olijfolie en peper (van de molen, dat spreekt voor zich) geen maaltijd. Pas op: is dat lekker? Jawel. Absoluut. Is dat genoeg? Voor mij niet.
Ik ben streng: voor anderen, maar nog meer voor mezelf. En kritisch. En net omdat ik me bewust ben van mijn kritische geest vind ik dat ik dan ook in staat moet zijn om bij te stellen wanneer nodig.
Geloof me, het is niet de eerste keer dat ik van een van m'n eigen kritische noten terugkom. Echt niet. Om maar te zeggen: we zijn daar niet te beroerd voor. Voilà.
Bij deze kom ik dus ook terug van mijn uitspraak 'dat is geen eten'. Ik wil het zelfs uitgebreid goedmaken door te zeggen: dit recept moet je écht maken. Maar echt!
De pompoen is in het land en komt zo heerlijk tot z'n recht in deze curry, samen met nog een heleboel andere favoriete ingrediënten van mij. Aubergines! Kikkererwten! Linzen!
En maak het in een grote hoeveelheid, dat deed ik ook. Volgens Madam raadt P.N. aan dat je best een grote portie kan maken. Dus dan doen we dat.
Ik zou zeggen: rep u naar de betere boekhandel, dat doe ik morgen misschien ook.
Want … we waren niet te beroerd om bij te stellen.
Guten Appetit!
| billiepop |
PS: en 'Danke' aan Madam voor de kennismaking met dit gerecht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Fijn dat je meeleest, laat je vooral gaan en laat gerust een reactie achter!